Jak pewnie dobrze wiecie, nie od razu Rzym zbudowano! Podobnie człowiek, nie od razu, z pierwszym postawieniem stopy na ziemi, ma opanowaną umiejętność idealnego wzorca chodu.
Jak mogą wyglądać początki chodu?
Kształtowanie się tej bardzo skomplikowanej czynności wymaga aż 7 lat treningu!
Dopiero po 7 latach możemy mówić, że chód dziecka osiągnął dojrzałość i wygląda tak samo, jak u dorosłego człowieka.
Chód uczącego się chodzić bobasa zmienia się z dnia na dzień i może przybierać różne formy. Wynika to z potrzeby doświadczeń i chęci poznania swojego ciała i jego możliwości.
Chód na palcach – bo o nim chcę dziś opowiedzieć, jest aktywnością, która powinna wzbudzić naszą uwagę, z tego powodu, że nie jest to kamień milowy, który dziecko musi osiągnąć. Oczywiście zdolność stania na palcach i ogólnie posiadanie umiejętności przemieszczania się w ten sposób jest jak najbardziej wymagane, ale chód na palcach w rozumieniu dłuższego i stałego przemieszczania się, już nie.
To tak jak z siadem W, jeśli nie jest to JEDYNY i DOMINUJĄCY wzorzec, a dziecko umie obciążyć całą stopę, to raczej nie panikujemy :).
Jeśli jednak chód na palcach jest DOMINUJĄCY i skarpetki malucha są czyściutkie na piętach, to warto jest zasięgnąć opinii specjalisty. Jakiego i po co?
- Ortopeda – oceni czy mięśnie łydek i ścięgno Achillesa nie są skrócone
- Fizjoterapeuta – oceni napięcie mięśniowe i przeanalizuje dziecko pod kątem kontroli postawy oraz ustawienia ciała
- Terapeuta Integracji Sensorycznej – zbada dziecko pod kątem między innymi zaburzeń nadwrażliwości podeszwowej strony stopy
Warto również rozważyć konsultację z neurologiem i psychologiem.
Jeśli dziecko potrafi stanąć również na całej stópce, to chód na palcach może nie mieć żadnej konkretnej przyczyny i może się okazać, że maluch po prostu z niego „wyrośnie” :).
Jak możemy wesprzeć dziecko, aby nie rozwijało chodu na palcach w trybie dominującym?
- Nie przyspieszaj na siłę rozwoju dziecka!
Dlaczego nie prowadzimy za ręce podczas nauki chodu? Podczas takiej „pomocy”, ciągniemy dziecko i jego środek ciężkości na siebie, co sprzyja wspinaniu się malucha na palce.
2. Ogranicz do minimum korzystanie z fotelików, leżaczków-bujaczków i innych, krępujących ruchy dziecka sprzętów.
3. Zrezygnuj całkowicie z korzystania chodzików i skoczków.
4. Staraj się wprowadzić pchacze z możliwością hamowania i ciężkie albo dopiero wtedy, gdy dziecko już umie samo chodzić. Warto, aby wysokość rączki była regulowana.
5. Próbuj korzystać z dobrej wiedzy dotyczącej doboru obuwia, zwłaszcza pierwszego. Buty ze zbyt uniesionym czubkiem mogą ułatwiać dziecku stanie na palcach. Mała stópka potrzebuje swobody i odpowiedniej troski z naszej strony, żeby właściwie się rozwinąć. W końcu będzie przez całe życie dźwigała coraz większą masę ciała! 🙂
Jaki więc powinien być dziecięcy bucik?
Szczegółową instrukcję dotyczącą wyboru bucików znajdziesz na moim profilu na Instagramie (w relacjach wyróżnionych BUCIKI i BUTY ZIMOWE).
6. Baw się z dzieckiem w pozycjach, w których obciąża ono całą stopę.
Jakie to pozycje? Kucki, przysiad, klęk, pozycja amfibii.
Tego typu zabawy znajdziesz w moim e-booku Fizjozabawy – wsparcie dziecka aż do pierwszych kroczków.
7. Dbaj o zdobywanie wielu doświadczeń przez dziecięce stopy: trawa, ciepły piasek, małe i duże kamyki, pod górkę, z górki, zimne kafelki w domu, dywan, błoto! 🙂
Dlaczego jako fizjoterapeuta nie chciałabym, aby maluch przez większość dnia chodził na palcach?
Ustawienie stóp wpływa na funkcjonowanie całego ciała.
Nasze ciało dąży do tego, aby każda aktywność była wykonywana z najmniejszym wydatkiem energetycznym.
Czy wiecie, że wspięcie na palce i chód w taki sposób jest o 53% bardziej kosztowny w porównaniu z chodem normalnym!
Dodatkowo, stanie na palcach powoduje duże obciążenie przodostopia, może spowodować jego poszerzenie i wysmuklenie pięty.
Jeśli „dzieje się” w stopach”, to trzeba koniecznie obejrzeć miednicę, która podczas chodu na palcach jest przechylona w przód (robi się „kaczy kuperek”:). Przez to mięśnie brzuszka nie pracują prawidłowo, a to z kolei jest bardzo ważne do stabilnego utrzymania kręgosłupa na swoim miejscu.
Będąc przy miednicy, oceniamy też głęboko leżący mięsień biodrowo-lędźwiowy, który również może okazać się skrócony.
Jeśli maluch staje lub chodzi na palcach od czasu do czasu, prawdopodobnie nie ma się czym martwić. Chód bobasa zmienia się z dnia na dzień i przybiera różne formy. Zasięgnij porady specjalisty, jeśli ten sposób chodu jest przeważający lub widzisz, że maluch ma problem z postawieniem całej stópki na ziemi.
Źródła:
- Toe walking: causes, epidemiology, assessment and treatment (2016)
- Idiopathic Toe-Walking: prevalence and natural history from birth to ten years of age (2018)
- Long-term gait outcomes following conservative management of idiopathic toe waling
(2018) - The Toe Waling Tool: a novel method for assessing idiopathic toe walking children (2010)
- Toe Waling: when do we need to worry? (2017)
- Literature Review of idiopathic toe waling Etiology, pRevalence, Classification and treatment (2017)
- Pediatric orthopedic mythbusters: the truth about flexible flatfeet, tibial and femoral torsion,
W-sitting and idipathic toe-walking (2020)
Źródła obrazków: CANVA PRO
Dodaj komentarz! :)